Bizler; güneÅŸin kavurduÄŸu, sert rüzgârların yaktığı çorak toprakların çocuÄŸuyuz. Belki de o yüzdendir gönlümüzün bir çiçek bahçesi olması, memleketimizde ata toprağımızda yeÅŸertemediÄŸimiz aÄŸaçları umut olarak gönlümüzde yeÅŸertmemiz. Nerde doÄŸmuÅŸ nerde yaÅŸamış olsak da o çorak toprakların tozu sinmiÅŸtir üzerimize. Bu yüzdendir memleket kokmamız, hiç tanımıyor olsak bile bir hemÅŸerimizi gördüÄŸümüzde sanki yıllardır görmediÄŸimiz çocukluk dostunu görmüÅŸ gibi sevinmemiz, kendimizi memleket topraklarında hissetmemiz.
Bizler binlerce yıl onlarca medeniyete ev sahipliÄŸi yapmış Anadolu’nun tarihine açılan kapısının çocuklarıyız. Bizim baÅŸka dinlere, baÅŸka mezheplere, baÅŸka siyasi düÅŸüncelere yani insanlığa, yani birbirimize saygı duymamızın, yetmiÅŸ iki milleti bir nazarda görmemizin sebebidir bizden önce bu topraklarda yaÅŸamış onlarca kültürden, onlarca medeniyetten aldığımız miras.
Bizler üzüm bağını bir evlat yetiÅŸtirir gibi özenle büyüteninsanların çocuklarıyız. O yüzdendir doÄŸaya saygı duyuyor olmamız. Biliriz doÄŸanın evimiz olduÄŸunu. Kazdıkça yuva olmuÅŸtur insanımıza toprağımız. Topraktan gelip topraÄŸa gittiÄŸimiz bu hayatımız yine toprağın içinde geçmiÅŸtir. Yani aslımız gibi yaÅŸamış aslımıza dönmüÅŸüzdür.
Bizler mert insanların çocuklarıyız. Elbette vardır hayırlımız hayırsızımız ama davamız devlet, memleket olunca ÅŸahlanır damarlarımızdaki akan asil kan. Hepimiz Avanoslu Aydın OÄŸlu Ekrem olur yaşına, boyuna bakmadan vatan uÄŸruna canı, cananı feda etmekten geri durmayız.
Bizler ÅŸükür bilen insanların çocuklarıyız. Umutla bakarız geleceÄŸe. Biliriz ki topraklarımızdan nice insanlar yetiÅŸmiÅŸtir ve memleket aÅŸkı ile yanan daha niceleri yetiÅŸecektir. Bizler biliriz birbirimizi. Yüzümüzdeki gülümsemeden, dik duruÅŸumuzdan bellidir nereli olduÄŸumuz.Bizler yaşı kaç olursa olsun her daim gönlü, fikri, azmi GENÇ OLAN NEVÅžEHÄ°RLÄ°LERÄ°Z